ความหมาย ประเภท และความสัมพันธ์ของทรัพย์สิน
หน่วยที่ 1 ความหมาย ประเภท และความสัมพันธ์ของทรัพย์สิน
คำว่า “ทรัพย์” และ “ทรัพย์สิน” มีความหมายแตกต่างกัน กล่าวคือ ทรัพย์สินนั้นมีความหมายกว้างกว่าและครอบคลุมถึงทรัพย์ด้วย ทรัพย์จึงเป็นส่วนหนึ่งของทรัพย์สิน ทรัพย์สินอาจแบ่งออกได้เป็นหลายประเภท ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับจะใช้เกณฑ์ใดเป็นหลักในการแบ่ง แต่การแบ่งประเภทที่สำคัญคือ การแบ่งเป็นสังหาริมทรัพย์ และอสังหาริมทรัพย์ ทรัพย์สินนั้น โดยเฉพาะตัวทรัพย์อาจมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับทรัพย์อื่นๆ ในลักษณะที่เป็นส่วนควบ อุปกรณ์ หรือดอกผลของทรัพย์อื่น
1.1 ความหมายและประเภทของทรัพย์สิน
ทรัพย์หมายถึง วัตถุที่มีรูปร่าง มีตัวตนในสภาพธรรมชาติ สามารถจับต้องสัมผัสได้ ทรัพย์สินหมายถึง ทรัพย์และวัตถุไม่มีรูปร่าง ซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้ ทรัพย์สินอาจแบ่งออกเป็นประเภท ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการที่จะยึดเกณฑ์ใดเป็นตัวแบ่งทรัพย์สินเหล่านั้น อสังหาริมทรัพย์ หมายถึง ที่ดิน ทรัพย์ที่ติดอยู่กับที่ดินเป็นการถาวร ทรัพย์ที่ประกอบเป็นอันเดียวกับเนื้อที่ดิน และรวมทั้งทรัพย์สิทธิที่เกี่ยวกับที่ดิน หรือทรัพย์ที่ติดอยู่กับที่ดิน หรือประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดินนั้น สังหาริมทรัพย์ หมายถึง ทรัพย์สินอื่นที่ไม่ใช่อสังหาริมทรัพย์ และหมายรวมถึงสิทธิอันเกี่ยวกับทรัพย์สินที่ที่เป็นสังหาริมทรัพย์นั้นด้วย ทรัพย์แบ่งได้ คือทรัพย์ที่แบ่งออกจากกันเป็นส่วนๆ แล้วยังคงรูปบริบูรณ์ดังเช่นทรัพย์เดิม ทรัพย์แบ่งไม่ได้ คือ ทรัพย์ที่ไม่อาจแบ่งแยกออกจากกัน โดยให้คงภาวะเดิมของทรัพย์และหมายรวมถึงทรัพย์ที่มีกฎหมายกำหนดว่าแบ่งไม่ได้ด้วย ทรัพย์นอกพาณิชย์ คือทรัพย์สินที่ไม่อาจถือเอาได้ และโอนแก่กันมิได้ โดยชอบด้วยกฎหมาย ทรัพย์ในพาณิชย์ คือ ทรัพย์สินที่สามารถซื้อขายกันได้โดยชอบด้วยกฎหมาย
1.1.1 ความหมายของทรัพย์และทรัพย์สิน
สิ่งที่เป็นวัตถุที่มีรูปร่าง และพิจารณาว่า เป็น “ทรัพย์” หรือไม่
หนังสือ ปากกา แว่นตา นาฬิกา สร้อยคอ บ้าน โต๊ะ เก้าอี้ ศาลา รถยนต์ จักรยาน เสื้อ รองเท้า ต้นไม้ แก้วน้ำ ร่ม กระถาง กระป๋อง ตะกร้า ถังขยะ
วัตถุที่มีรูปร่างดังที่ยกตัวอย่างมาเป็น “ทรัพย์” ทั้งหมดเพราะเป็นวัตถุที่มีรูปร่าง อาจมีราคาและถือเอาได้
วัตถุที่ไม่มีรูปร่าง และเหตุผลว่าทำไมแต่ละตัวอย่างเป็น “ทรัพย์สิน” แต่ไม่เป็น “ทรัพย์”
วัตถุไม่มีรูปร่าง เช่น ลิขสิทธ์ สิทธิบัตร เครื่องหมายการค้า สิทธิการเช่า สิทธิในชื่อเสียงการค้า (Goods Will) สิทธิในการใช้สื่อและสูตรในการกระกอบการค้า (Franchise) สิทธิจำนำ สิทธิจำนอง สิทธิเรียกร้องให้ชำระหนี้
ตัวอย่างที่ยกมาเป็น “ทรัพย์สิน” เพราะ (เป็นวัตถุ) ไม่มีรูปร่าง ซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้
1.1.2 ประเภทของทรัพย์สิน
นิยามของ “อสังหาริมทรัพย์” นั้นประกอบด้วยทรัพย์ประเภทใดบ้าง
อสังหาริมทรัพย์ประกอบด้วย
(1) ที่ดิน ตัวอย่างเช่น ที่ดินมีโฉนด ที่ดินมี น.ส. 3 และสิทธิภาระจำยอมบนที่ดิน เป็นต้น
(2) ทรัพย์อันติดอยู่กับที่ดินอย่างถาวร ตัวอย่างเช่น บ้าน ต้นมะขาม สะพาน
(3) ทรัพย์ที่ประกอบเป็นอันเดียวกับที่ดิน ตัวอย่างเช่น เนื้อดิน แร่ ธาตุในดิน
(4) ทรัพย์สิทธิอันเกี่ยวกับที่ดิน ตัวอย่างเช่น กรรมสิทธิ์ในที่ดิน สิทธิครอบครอง ในที่ดิน น.ส. 3 และสิทธิภาระจำยอมบนที่ดินเป็นต้น
ยกตัวอย่าง “ทรัพย์ที่แบ่งได้” และ “ทรัพย์ที่แบ่งไม่ได้”
ทรัพย์ที่แบ่งได้คือ ข้าวสาร น้ำตาล ขนมปัง กะปิ น้ำปลา เชือก น้ำ เงินตรา น้ำมัน ที่ดิน ส่วนทรัพย์ที่แบ่งไม่ได้ คือ รถยนต์ จักรยาน ร่ม หนังสือ ปากกา แว่นตา นาฬิกาข้อมือ รองเท้า ช้อนส้อม กางเกง
อธิบายความหมายของ “ทรัพย์นอกพาณิชย์” และยกตัวอย่างทรัพย์นอกพาณิชย์
ทรัพย์นอกพาณิชย์คือ ทรัพย์ที่ไม่อาจถือเอาได้โดยสภาพ และรวมทั้งทรัพย์ที่โอนแก่กันมิได้โดยชอบด้วยกฎหมาย
ตัวอย่างทรัพย์ที่ไม่อาจถือเอาได้ เช่น ก้อนเมฆ ที่ดินบนดวงจันทร์ และทรัพย์ที่โอนแก่กันมิได้เช่น ปืนเถื่อน ยาบ้า ที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน
1.2 ความสัมพันธ์ของทรัพย์สิน
ส่วนควบ คือ ส่วนซึ่งโดยสภาพแห่งทรัพย์หรือโดยจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้น และไม่อาจแยกจากกันได้นอกจากจะทำลาย ทำให้บุบสลาย หรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือสภาพไป เจ้าของทรัพย์ย่อมมีกรรมสิทธิ์ในส่วนควบของทรัพย์นั้น อุปกรณ์ คือ สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปกตินิยมเฉพาะถิ่นหรือโดยเจตนาชัดแจ้งของทรัพย์ที่เป็นประธาน เป็นของใช้ประจำอยู่กับทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นอาจิณ เพื่อประโยชน์แก่การจัดดูแล ใช้สอย หรือรักษาทรัพย์ที่เป็นประธาน และเจ้าของทรัพย์ได้นำมาสู่ทรัพย์ที่เป็นประธานโดยการนำมาติดต่อหรือปรับเข้าไว้ หรือทำโดยประการอื่นใดในฐานะเป็นของใช้ประกอบกับทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น อุปกรณ์ที่แยกออกจากทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นการชั่วคราวก็ยังไม่ขาดจากการเป็นอุปกรณ์ของทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น อุปกรณ์ย่อมตกติดไปกับทรัพย์ที่เป็นประธานเว้นแต่จะมีการกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น ดอกผลธรรมดา คือ สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของทรัพย์ ซึ่งได้มาจากตัวทรัพย์โดยการมีหรือใช้ทรัพย์นั้นตามปกตินิยม และสามารถถือเอาได้เมื่อขาดจากทรัพย์นั้น ดอกผลนิตินัย คือ ทรัพย์หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ได้มาเป็นครั้งคราวแก่เจ้าทรัพย์จากผู้อื่นเพื่อการที่ได้ใช้ทรัพย์นั้น และสามารถคำนวณและถือเอาได้เป็นรายวันหรือตามระยะเวลาที่กำหนดไว้
1.2.1 ส่วนควบของทรัพย์
ทรัพย์อย่างหนึ่งนั้นสามารถเป็นส่วนควบของทรัพย์อีกอย่างหนึ่งหรือไม่ และทรัพย์นั้นๆประกอบด้วย ส่วนควบอะไรบ้าง
ตัวอย่างของทรัพย์ที่มีลักษณะเป็นส่วนควบ ตามมาตรา 144
(1) เข็มนาฬิกาเป็นส่วนควบของนาฬิกา
(2) หินเป็นส่วนควบกับพื้นคอนกรีตของบ้าน
(3) เส้นด้ายเป็นส่วนควบกับเสื้อ
(4) ขาโต๊ะเป็นส่วนควบของโต๊ะ
(5) หูฟังโทรศัพท์เป็นส่วนควบของเครื่องโทรศัพท์
กรณีบ้าน เรือน อาคาร หรือสังหาริมทรัพย์อื่นที่ปลูกอยู่บนที่ดินและไม่ตกเป็นส่วนควบกับที่ดินนั้น
ตัวอย่างของอสังหาริมทรัพย์ที่เข้าข้อยกเว้นตามมาตรา 146 ไม่ตกเป็นส่วนของที่ดิน
(1) บ้านที่ปลูกบนที่ดินเช่า
(2) บ้านที่ปลูกบนที่ดินที่ที่ผู้ปลูกมีสิทธิเหนือพื้นดิน
(3) ตึกแถวที่ปลูกบนที่ดินเช่า
(4) ต้นทุเรียนที่ปลูกในที่เช่าเพื่อทำสวน
(5) ถนนที่สร้างโดยได้รับความยินยอมจากเจ้าของที่ดิน
มาตรา 144 ส่วนควบของทรัพย์ หมายความว่า ส่วนซึ่งโดย สภาพแห่งทรัพย์ หรือโดยจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญ ในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้น และไม่อาจแยกจากกันได้นอกจากจะ ทำลาย ทำให้บุบสลาย หรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือ สภาพไป
เจ้าของทรัพย์ย่อมมีกรรมสิทธิ์ในส่วนควบของทรัพย์นั้น
มาตรา 145 ไม้ยืนต้นเป็นส่วนควบกับที่ดินที่ไม้นั้นขึ้นอยู่ ไม้ล้มลุกหรือธัญชาติอันจะเก็บเกี่ยวรวงผลได้คราวหนึ่ง หรือหลายคราวต่อปีไม่เป็นส่วนควบกับที่ดิน
มาตรา 146 ทรัพย์ซึ่งติดกับที่ดินหรือติดกับโรงเรือนเพียงชั่วคราว ไม่ถือว่าเป็นส่วนควบกับที่ดินหรือโรงเรือนนั้น ความข้อนี้ให้ใช้บังคับ แก่โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างอย่างอื่นซึ่งผู้มีสิทธิในที่ดินของผู้อื่นใช้ สิทธินั้นปลูกสร้างไว้ในที่ดินนั้นด้วย
1.2.2 อุปกรณ์ของทรัพย์
สังหาริมทรัพย์รอบตัวว่าสิ่งใดเป็นอุปกรณ์ของทรัพย์ใด
ตัวอย่างสังหาริมทรัพย์ที่เป็นอุปกรณ์ของทรัพย์ประธาน
- เครื่องมือซ่อมรถยนต์เป็นอุปกรณ์ของเครื่องยนต์
- ลำโพงเป็นอุปกรณ์ของเครื่องกระจายเสียง
- เตาเป็นอุปกรณ์ของครัว
- ลูกกุญแจเป็นอุปกรณ์ของแม่กุญแจ
- กลอนเป็นประตูบ้านเป็นอุปกรณ์ของบ้าน
ก. ทำสัญญาซื้อรถยนต์คันหนึ่งจาก ข. โดยมิได้มีข้อตกลงเกี่ยวกับเครื่องเสียงที่ติดตั้งอยู่ในรถคันดังกล่าว เมื่อถึงกำหนดเวลาส่งมอบ ข. จะถอดเครื่องเสียงนั้นออกก่อนส่งมอบรถยนต์คันดังกล่าว แต่ ก. ไม่ยินยอมโดยอ้างว่าเครื่องเสียงติดตั้งอยู่ในรถยนต์ย่อมเป็นอุปกรณ์ของรถยนต์ ข. จึงต้องส่งมอบเครื่องเสียงนั้นให้แก่ตนด้วย ดังนี้ให้วินิจฉัยว่าข้ออ้างของ ก. รับฟังได้หรือไม่ เพราะเหตุใด
ตาม ปพพ. มาตรา 147 อุปกรณ์หมายความว่า สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดยปกตินิยมเฉพาะถิ่น หรือโดยเจตนาชัดแจ้งของเจ้าของทรัพย์ที่เป็นประธาน เป็นของใช้ประจำอยู่กับทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นอาจิณ เพื่อประโยชน์แก่การจัดการ ดูแล ใช้สอย หรือรักษาทรัพย์ที่เป็นประธาน และเจ้าของทรัพย์ได้นำมาสู่ทรัพย์ที่เป็นประธาน โดยการนำติดต่อหรือปรับเข้าไว้ หรือทำโดยประการอื่นใดในฐานะเป็นของใช้ประกอบทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
อุปกรณ์ที่แยกออกจากทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นการชั่วคราว ก็ยังไม่ขาดจากการเป็นอุปกรณีของทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
อุปกรณ์ย่อมตกติดไปกับทรัพย์ที่เป็นประธานเว้นแต่จะมีการกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น
ตามปัญหาเครื่องเสียงที่ติดตั้งอยู่ในรถคันดังกล่าว แม้จะเป็นของใช้ประจำอยู่ในรถยนต์นั้น แต่ก็เป็นเพียงทรัพย์ที่มีไว้เพื่อประโยชน์แก่เจ้าของรถยนต์มิใช่เพื่อประโยชน์แก่การที่จะจัด ดูแล ใช้สอย หรือรักษารถยนต์นั้น เครื่องเสียงที่ติดตั้งอยู่ในรถยนต์จึงมิใช่อุปกรณ์ของรถยนต์ ตามบทบัญญัติแห่ง ป.พ.พ. มาตรา 147 วรรคแรก ดังกล่าว เครื่องเสียงมิใช่อุปกรณ์ของรถยนต์จึงไม่ตกติดไปกับรถยนต์ ตามมาตรา 147 วรรคสาม ดังกล่าว ข. จึงไม่ต้องส่งมอบเครื่องเสียงนั้นให้ ก.
ฉะนั้นข้ออ้างของ ก. จึงรับฟังไม่ได้ตามเหตุผลดังกล่าว
มาตรา 147 อุปกรณ์ หมายความว่า สังหาริมทรัพย์ซึ่งโดย ปกตินิยมเฉพาะถิ่น หรือโดยเจตนาชัดแจ้งของเจ้าของทรัพย์ที่เป็น ประธานเป็นของใช้ประจำอยู่กับทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นอาจิณเพื่อ ประโยชน์แก่การจัดดูแล ใช้สอย หรือรักษาทรัพย์ที่เป็นประธาน และ เจ้าของทรัพย์ได้นำมาสู่ทรัพย์ที่เป็นประธานโดยการนำมาติดต่อหรือ ปรับเข้าไว้ หรือทำโดยประการอื่นใดในฐานะเป็นของใช้ประกอบกับ ทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
อุปกรณ์ที่แยกออกจากทรัพย์ที่เป็นประธานเป็นการชั่วคราวก็ ยังไม่ขาดจากการเป็นอุปกรณ์ของทรัพย์ที่เป็นประธานนั้น
อุปกรณ์ย่อมตกติดไปกับทรัพย์ที่เป็นประธาน เว้นแต่จะมีการ กำหนดไว้เป็นอย่างอื่น
1.2.3 ดอกผลของทรัพย์
ทรัพย์ใดเป็น “ดอกผลธรรมดา” ของทรัพย์ใด
ดอกผลธรรมดา คือ
- ลูกมะพร้าวเป็นดอกผลของต้นมะพร้าว - ลูกกระต่ายเป็นดอกผลของกระต่ายตัวเมีย
- ดอกกล้วยไม้เป็นดอกผลของต้นกล้วยไม้ - ผลแตงโมเป็นดอกผลของต้นแตงโม
- ขอแกะเป็นดอกผลของแกะ
ทรัพย์ใดเป็น “ดอกผลนิตินัย” ของทรัพย์ใด
ดอกผลนิตินัย คือ
- ค่าเช่า - ดอกเบี้ย – เงินปันผลหุ้น – ค่าหน้าดิน – ค่าผ่านทาง เป็นต้น
มาตรา 148 ดอกผลของทรัพย์ ได้แก่ ดอกผลธรรมดาและ ดอกผลนิตินัย ดอกผลธรรมดา หมายความว่า สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของ ทรัพย์ซึ่งได้มาจากตัวทรัพย์ โดยการมีหรือใช้ทรัพย์นั้นตามปกตินิยม และสามารถถือเอาได้เมื่อขาดจากทรัพย์นั้น
ดอกผลนิตินัย หมายความว่า ทรัพย์หรือประโยชน์อย่างอื่นที่ ได้มาเป็นครั้งคราวแก่เจ้าของทรัพย์จากผู้อื่นเพื่อการที่ได้ใช้ทรัพย์นั้น และสามารถคำนวณและถือเอาได้เป็นรายวันหรือตามระยะเวลาที่ กำหนดไว้
แบบประเมินผลการเรียนหน่วยที่ 1
ความแตกต่างระหว่างความหมายของคำว่า “ทรัพย์” และ “ทรัพย์สิน” คือ ทรัพย์ต้องมีตัวตน แต่ทรัพย์สินอาจมีคัวตนหรือไม่มีก็ได้ สิ่งที่เป็นทรัพย์สิน แต่ไม่เป็นทรัพย์ได้แก่ ลิขสิทธิ์ และ สิทธิบัตร ทรัพย์สินที่จัดว่าเป็นอสังหาริมทรัพย์ได้แก่ ต้นมะพร้าวที่ปลูกในสวน และ สิทธิเก็บกิน (พวกเอกสารแสดงสิทธิในที่ดิน ต้นข้าวที่ปลูกในนา และดินที่ถูกเคลื่อนย้ายเพื่อไปถมที่ อากาศธาตุที่อยู่เหนือพื้นดิน ไม่ใช่อสังหาริมทรัพย์) ทรัพย์สินต่อไปนี้เป็นสังหาริมทรัพย์ สิทธิบัตรในการประดิษฐ์หุ่นยนต์ สิทธิจำนำ (อากาศที่พัดไปมา น้ำทะเลในท้องทะเล ดินใต้ท้องน้ำ สถานีรถไฟใต้ดิน ไม่ใช่ทรัพย์สินที่เป็นอสังหาริมทรัพย์ ) ทรัพย์สินนอกพาณิชย์ได้แก่ ยาบ้า ที่วัด (ปืน ดอกไม้ไฟ น้ำยาเคมี ไม่ถือว่าเป็นทรัพย์สินนอกพาณิชย์) ทรัพย์ของรถยนต์ที่ไม่เป็นส่วนควบกับรถยนต์ได้แก่ ยางอะไหล่ ล้ออะไหล่ (กันชน ไฟท้าย กระจกมองข้าง เครื่องยนต์ จัดเป็นส่วนควบของรถยนต์) สิ่งปลูกสร้างที่ทำขึ้นที่ไม่ตกเป็นส่วนควบกับที่ดินได้แก่ บ้านที่ปลูกอยู่บนที่ดินเช่า (สะพาน เรือนครัวที่ปลูกแยกจากตัวบ้าน รั้วบ้าน ยุ้งข้าว จะตกเป็นส่วนควบกับที่ดิน) ทรัพย์ที่ใช้ประจำอยู่ในบ้านที่จัดเป็นอุปกรณ์ของบ้านได้แก่ กลอนประตู ขอสับหน้าต่าง (หน้าต่าง ฝากั้นห้อง พัดลม และหลังคาโรงครัว ไม่ใช่อุปกรณ์ของบ้าน) ทรัพย์ที่จัดว่าเป็นดอกผลธรรมดาคือ ขนแกะที่ตัดจากตัวแกะ ลูกสุนัข 10. ทรัพย์สินที่ถือว่าเป็นดอกผลนิตินัยคือ ค่าเช่านาที่จ่ายเป็นข้าวเปลือก ลูกของสุนัขตัวผู้ที่ได้จากการเอาไปเป็นพ่อพันธุ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น